وبلاگ لیدی باگ

اهم اهم

سلام

راستش معذرت میخوام از همه بخاطر فعالیت نداشتنم چون توی این مدت خیلی کم میشد به نت وصل بشم و خب یه سری اتفاقات افتاد که نتونستم پست بزارم. 

اوکی از این به بعد هر روز صبح پست جدید گذاشت همیشه

روز های شنبه و سه شنبه من توی این وبلاگ فعالیت دارم. 

ممنون... برید ادامه. 

.... *مری هنو تو فاز اون زمانه که... *

از زبون مری: 

در با صدای وحشتناکی باز شد... نگاهمو که به زمین دوخته بودم به در دوختم و همون لحظه نبود ادرین و کنار خودم حس کردم...چهره هراسون الیس و ن فس نفس زدنش نشون از اتفاق بدی که افتاده بود میداد... 

نگاه متعجب و سوالی منو که دید گفت

+م... مری.. نت  الیا... الیا حالش... (... نشون دهنده نفس نفس زدن) 

-الیا چی.... چیشده الیس.. بگو.. بگو دیگه اههههه

+الیا حالش... بد شده 

دیگه نفهمیدم الیس چی گفت یا کی رسیدم جلو در دانشگاه... فقط به فکر الیا بودم... دوست چندین و چند ساله ام که الان بی جون تو بغلم افتاده بود... باصدای یکی از استادا که میگفت اینجا چخبره سرم و گرفتم بالا خیره شدم به استادی که ترم قبل باهاش کلاس داشتم 

با دیدن من و الیا تو اون شرایط به یکی از بچه ها گفت بره یه لیوان اب قند بیاره و خودشم اومد بالا سر الیا و گفت: 

+چه  اتفاقی براش افتاده ؟! 

-نمیدونم من بالا تو کلاس داشتم با استادمون صحبت میکردم... 

که الیس ادامه داد : 

٪ نمیدونم استاد...  داشتیم میرفتیم سلف که یه چیزی بخوریم که یکی از بچه ها اومد بهش گفت که یه نفر جلو در دانشگاه میخواد باهاش حرف بزنه... الیاهم به من گفتکه من برم خودش بعدا میاد... من رفتم توی سلف و یکم منتظر موندم تا الیا بیاد وقتی اومدم دنبالش دیدم  رنگش پریده و حالش اصلا خوب نیست... 

یکی از بچه ها که رفته بود اب قند بیاره برگشت و لیوان داد دست استاد : بفرمایید

استاد لیوان رو از دستش گرفت و یکمش رو به الیا داد تا یکم حالش خوب بشه ولی الیا حالش خوب نشد هیچ رنگش بدتر پرید... استاد که حال الیا رو دید گفت

-کمک کنید ببریمش بیمارستان... 

... 

از زبون ادرین: 

نیم ساعتی میشد که تو ماشین منتظرش وایستاده بودم که... 

معذرت میخوام اگه کم بود چون من باید توی وبلاگای دیگه هم پست بزارم 

ممنون میشم اگه با کامنتاتون بهم انرژی بدید تا بتونم این رمان رو ادامه بدم

بای