وبلاگ لیدی باگ

اول از همه ممنون بابت پست و محتوای قشنگت... دوم اینکه چیزی به بخاطرش چندوقته واقعاً ناراحتم اینه که خانوادم فکر میکنن من دوست پسر مجازی دارم! همون منی که میرم تو مدرسه به دوستام میگم از این کارا به جایی نمیرسین و بهشون میگم رل رو ول کنین! حتی اجازه ندارم با دوستام حرف بزنم... سر اینکه کراش انیمه‌ای دارم کلی دعوام میکنن میگن بدبخت این وجود نداره و... آخه از اونایی که وجود دارن چی بهم رسید؟؟ اونایی که وجود خارجی دارن و تو زندگیمن چه غلطی کردن؟؟ حداقل من دلمو به اینا خوش کردم ولی همونم نمیزارن! مامانم طرحمو برداشت پاره کرد! چرا؟؟ چون طرح از پسر و انیمه‌ای بود. نمیفهمم تا کِی قراره این وضعیت مسخره ادامه پیدا کنه...

ممنون بابت گوش دادن بدبختی های ما و انرژی منفیمون

ناموسا دمت گرم خیلی خوبی

من میخوام باهات درد و دل کنم خیلی چیزا اون گوشه موشه ها رو پر کرده🥲

خیلی این پستت عالی بود دمت گرم🩷🩷

من همینجوریم تنهام بغض دارم اما نمیدونم چرا

واقعا ممنون ازت

چی بگم؟اینکه تعداد زیادی آدم هستن که خیلی دوسشون دارم ولی هیچکودوم تا الان برام واقعی نبودن جز دوستای مجازیم که تنها کسایی بودن که میتونستم خودمو پیششون بریزم بیرون و خانوادم که فکر میکنن اونقد ضعیفم که نمیتونم از خودم مراقبت کنم و همش بهم میگن خودتو بپوشون و نماز بخون چرا نمیفهمین؟من نمیخوام اینکارا رو انجام بدم نمیخوام حجاب داشته باشم اصلاً این مردا و پسران که باید نگاه خودشونو حفظ کنن اونائن که شعور ندارن ذهن خودشونو جمع کنن این وسط من باید خودمو از چیزی که واقعاً هستم دور کنم؟.خانواده مزخرفی مثل این تو عمرتون ندیدین اونا همیشه بهم گیر میدن به علایقم توهین میکنن و میگن که بدرد نخورن. دو دقیقه نمیتونم خودم باشم جوری که خانوادم تک تکشون روانیم کردن بعضی وقتا حس میکنم مدرسه رفتن بهتره تا خونه موندن. لبخندای فیک و خوشحالی های الکی و صبر های بی نتیجه همشون شدن جزو زندگی روزمره من

مرسی عزیزم :)من امسال خیلی خیلی زجر کشیدم هم خانوادم سختگیرتر شدن و هم ی دوست درست و حسابی ندارم و هم خودم بابت یک سری چیز ها حالم بده ولی لبخند رو روی لبام حفظ میکنم تا کسی درون منو نبینه😔🙃 و امیدوارم که برای هیچ کس این اتفاق نیوفته🙃