وبلاگ لیدی باگ

کریسمس مبارک ♡

حالااینارو ولش کن…توهم که کم چیزی نیستی واسه خودت!!!رفتی لاستیکای یارو رو پنچرکردی اون وقت پررو پررو برمیگردی میگی حالامگه چی بود؟!

خوشت میومد توهم یه ماشین این شکلی داشتی،میومد لاستیکاش و پنچر می کرد؟!

حالا که من یه ماشین اون شکلی ندارم وکسی که پنچرشده آقارادوینه…بیخیال بابا.اصلا مگه همین بزمجه نبود که گفت:”بگردتابگردیم”؟؟؟؟خب منم دارم می گردم دیگه!انقدربدم میاد از آدمای بی جنبه.چیش!!!بی ریخت.

برای اینکه دیگه به رادوین خره فکرنکنم،گازگنده ای به ساندویچم زدم.بانیش باز برگشتم سمت ارغوان وگفتم:چه ساندویچیم هس!!! 

ارغوان که حالاداشت بااخم نگام می کرد گفت: بازچه گندی زدی؟!

– به جانه خودم هیچی!!!

– رادوین واسه هیچی اینجوری دادوبیداد می کرد؟

– اون خله بابا…مگه من چیکار کردم؟! پنچرشدن 4 تا لاستیک که این حرفارونداره!

ارغوان باچشم های گشادشده ودهن باز به من زل زده بود.

– چته؟!چراماتت برد یهو؟

– روت و برم بشر! زدی لاستیکای یارو رو پنچر کردی،تازه دوقرت ونیمت هم باقیه؟!آخه اون ماشینم کم چیزی نیست…دیگه توحساب کن که لاستیکاش دونه ای چند درمیاد!دختر مگه تو کرم داری؟!چجوری دلت اومد بزنی لاستیکای اون جنسیس و داغون کنی؟!

اِ؟!پس اسمش جنسیس بود!!!چه اسم شیکیم داره!!

دوباره بانیش بازگفتم:

– اولا این که برای رادوین چیزی نیست!ثانیا تااون باشه پاش وازگلیمش دراز ترنکنه !

ارغوان درحالی که میخندید گفت:این همه رو آخه چجوری تو،تو جمع شده؟!

لبخند مسخره ای تحویلش دادم:

– دیگه دیگه…ماهمچین آدمی هستیم!

خلاصه باکلی خنده وشوخی ساندویچ رو خوردیم ومنم نشستم از دیروز بعداز کلاس تا همین امروز موقعی که عملیاتم و به پایان رسوندم و برای ارغوان تعریف کردم…انقدر خندیده بودکه ازچشماش اشک میومد.بیشتراز همه ازاین خنده اش گرفت که رادوین فکر کرد اشکان دوست پسرمه!

به دلیل حسنه شدن روابط هم به اشکان زنگیدم وگفتم که نمیخوادبیاد دنبالم.

**********

ساعت 5:15 بودو داشتیم باارغوان ازپارکینگ میومدیم بیرون که دوباره این بوزینه رو دیدیم! 

باامیر وایساده بود کنار ماشین پنچرشده اش وداشت باعصبانیت یه چیزایی می گفت!غلط نکنم داشت به من فحش میداد!ازاین فکر ریزریز خندیدم.

این ارغوان بی شعورهم که کلا پتروس فداکاره،بدون اجازه من بادیدن قیافه پکر اون دوتا،کنارشون ترمز کرد.

بایه لبخند مهربون سلام کرد وگفت:آقای رستگار…آقای خالقی… تشریف بیارید من می رسونمتون!

ایش… همینمم مونده که با این بوزینه تویه ماشین باشم.روبه ارغوان بانیش باز گفتم:ارغوان جون آقایون خودشون تشریف می برن،بهتره زودتر راه بیفتیم،هوا تاریک میشه ها!

رادوین دهن کجی بهم کرد.ارغوانم نگاه عاقل اندر سفیهی بهم انداخت که یعنی تویکی خفه شو.

امیر ،خیلی جدی گفت:خانوم شایان راست میگن،ما مزاحم شمانمیشم.ممنون.

ارغوان لبخند مهربونی زدو گفت:آقا امیر این چه حرفیه؟!مزاحم چیه؟شمامراحمید…یعنی من اونقدر سعادت ندارم که یه بار شمارو بااین رخشم برسونم؟!

اوهو…این چه مهربون شد یهو؟!پس چرا وقتی بامن حرف میزنه عین سگ میمونه؟

امیرکه کلی باحرفای ارغوان خرکیف شده بود،بانیش بازگفت:نه بابا اختیار دارین.

رادوین که اعصابش خیلی خورد بود،اخم غلیظی کردو گفت: شما بفرمایید خانوم همتی.مثل اینکه دوستتون هم خیلی مایل نیستن.ماخودمون یه جوری میریم.

ارغوان باخنده گفت: آقای رستگار هیچ می دونستید که اخم بهتون اصلا نمیاد؟!

این چه مهربون شده؟!واقعا این ارغوانه؟نگاهی بهش کردم تا مطمئن شم یکی دیگه نباشه!

رادوین باهمون اخم گفت:فعلا که به یه سری دلایل تصمیم گرفتم همیشه اخم کنم تا بعضیا از مهربونیم سوء استفاده نکنن!

اوهو…برو بمیر بابا…چه خودشم تحویل می گیره!!!سوءاستفاده!!تواصلا کی باشی که من بخوام ازت سوء استفاده بکنم؟!!زرشــــک!!!

پوزخندی زدم و روبه رادوین اما خطاب به ارغوان گفتم:ارغوان جان، وقتی آقایون میگن نه یعنی نه!درضمن مثل اینکه تصمیم آقای رستگار خیلی جدیه!مابهتره بریم…سرخرکمتر جای بیشتر!

امیر یهو زد زیر خنده.چه عجب مایه باردیدیم این برج زهرمار بخنده!!

ارغوان چپ چپ نگام کردو رادوین هم باعصبانیت زل زد بهم. چیش... بی ریخت!! 

ارغوان که ازخجالت سرخ شده بود آروم گفت: ببخشید توروخدا.شرمنده.

رادوین پوزخندی زدوگفت:چراشما معذرت خواهی میکنید؟فعلا کسی که باید عذر بخواد عین خیالشم نیست!

اخمی کردم گفتم: کسی که ازنظر شما باید عذر خواهی کنه،دلیلی برای عذرخواهی نمی بینه !خودت گفتی بگردتابگردیم! به دلیل تپل بودن کارمم 1-3 جلوهستم.شما بیفت دنبال نقشه جدید یه وخ نبازی.

وخیلی خونسرد ادامه دادم: – توهم خیلی خسیسیا!!4تا لاستیک بود دیگه!

دوباره صدای خنده امیر بلند شد!!! این چه خوش خنده شده امروز!

رادوین داشت حرص می خورد اما سعی می کرد خودش و خونسرد نشون بده که اصلا هم درایفای نقشش موفق نبود وتابلو بودکه داره از عصبانیت میترکه.

اعصابم خورد شده بود.خب اگه می خوایم بریم،چرا راه نمیفتیم؟!

بی حوصله روکردم به ارغوان:

– ارغوان،اگه راه نمیفتی من زنگ بزنم اشکان بیاد دنبالم.

رادوین بااین حرفم پوزخندی زد و رو به ارغوان گفت: ارغوان خانوم بهتره زودتر راه بیفتید،هیچ دلم نمیخواد اشکان جون به زحمت بیفته.

اشکان جون رو بایه لحن خاصی گفت.بااین حرفش ارغوان زد زیر خنده.

اَی تو روحت…الان می فهمه اشکان دوست پسرم نیست!ارغوانم که همش در حال گندزدنه !

ارغوان همبن جوری ازخنده ریسه می رفت وامیر و رادوین هم باتعجب بهش نگاه می کردن.

بعداز یکی دودیقه که خوب خندید،تک سرفه ای کرد. یهو اخمی کردو طوری جدی شد که من یه لحظه شک کردم اونی که تادو دیقه پیش می خندید ارغوان بود یا نه!

ارغوان خیلی جدی باهمون اخمش گفت: خیلی خب،روز خوش آقایون.

و راه افتاد! 

بیچاره امیرو رادوین کپ کرده بودن وهنوزم بادهنای باز به ماشین نگاه می کردن!

**********

– هوی چه خبرته؟!ماشین شوورت نیس که اینجوری درش و می بندی!

– بروبابا،توهم خودت و کشتی.حالا خوبه یه پراید داریا!

ارغوان ازماشین پیاده شدوهمون طورکه درو قفل می کرد،باخنده گفت:

– می فهمی داری چی میگی؟!ماشین من پرایده!!سلطان ماشینا!الان کل هیکلت و بفروشی نمی تونی یه پراید بگیری.

خنده شیطونی کردم وگفتم: درسته که پراید گرون شده ولی بستگی داره من چجوری وبه کی هیکلم و بفروشم!اگه طرف خوش حساب باشه می تونیم باهم کناربیایم ومن یه پراید بخرم.

ارغوان که مطلب و گرفت،دستش و به علامت سکوت روی لبش گذاشت وباخنده گفت: هیس!یکی بشنوه فکر میکنه توازاوناشی…ساکت باش اینجا دانشگاهه.

ومنم خفه خون گرفتم.

باهم از در ورودی دانشگاه رد شدیم ومن یه سلام بلند بالا به پیرمرد نگهبان که تازه فهمیده بودم اسمش رحمانه کردم:

_ سلام آقا رحمان

ارغوان باتعجب گفت:وایسا ببینم،تواسم این و از کجامی دونی؟!خراب شدی رفت دیگه نه؟!؟

– بروباباخراب چیه؟!از رادوین شنیدم بهش گفت آقارحمان.

ارغوان دیگه خفه شدوهیچی نگفت. 

ازپله هابالارفتیم ودیگه وارد سالن شده بودیم که یهو نفهمیدم چی شد.یه پام گیر کرد لای اون یکی پام وبامخ رفتم توزمین.آخه چرامن انقدر دست وپاچلفتیم؟! (چون مرینتی 😐😂) 

ارغوان که نگرانم شده بود،خم شدوسعی کرد بلندم کنه.یهو حس کردم یه دستی روی بازومه…اولش گفتم دست ارغوانه اما وقتی چشمم بهش افتاد کپ کردم!ارغوان این همه مو نداشت!دستش شبیه دست مرداست!نکنه تغییر جنسیت داد یهو؟!

باتعجب سرم و برگردوندم که بادوتا تیله آبی روبه رو شدم… اُه اُه... اینکه بابکه! 

خواستم دستش و پس بزنم اماگفتم زشته می خواسته کمکم کنه!!!حالادرسته که نباید دستش ومی ذاشت روی بازوم اماخب دیگه کاریه که کرده.منم دیگه الان کاری نمی تونم بکنم…ضایع اس اگه به خوام دستش وپس بزنم وباههاش دعواکنم.بیچاره مثلاقصدش انجام کار خیربوده!!

بالاخره به کمک ارغوان وبابک بلند شدم.همین که سرم و بلند کردم،دوتا دراکولا دیدم که عین بز می خندیدن!دقیقا روبروی ما بودن و روی دوتا از صندلی های داخل سالن کپیده بودن!

ایش… رادوین بی شعوره که!ببین کی روهم باخودش همراه کرده!سعید عالی…خوش خنده ترین ومزه پرون ترین پسر دانشگاه که ازنظر من خیلی هم بی مزه اس!ایش!

اخم غلیظی کردم وچشم غره ای به هردوشون رفتم.بابک که دید من ناراحت شدم، روبه رادوین گفت: رادوین چرا می خندی؟!ممکنه برای هرکسی اتفاق بیفته دیگه!