FHE FUTURE💙P6
بپر ادامه که قراره شهیدم کنید راستی من برا والدمورت کار میکنم ولی بازم براتون پارت میزارم
____________________________________________
مرینت ارام درب اتاق پسر ناشناس را زد و بر خلاف انتظارش درب اتاق باز شد مرینت ارام زیر گوش پسر ناشناس زمزمه کرد 《<امروز قراره بقیه برن دریا میشه تو نری >》مرینت منتظر جواب پسر ناشناس بود اما هیچ جوابی دریافت نکرد مرینت ارام از کنار پسر ناشناس رد شد و سلانه سلانه به طرف اتاق فیلیکس رفت .
____________________________________________________________________________________________
اقای گابریل منتظر نشسته بود که بقیه برای رفتن به دریا اماده شوند مربنت ارام به طرف اقای گابریل امد《<ببخشید اما من نمیام یه ذره حالت تهوع دارم>》اقای گابریل لبخنوی زد 《<اشکالی نداره >》 مرینت از اقای گابریل تشکر کرد و به سمت اتاقش حرکت کرد اقای گابریل سلانه سلانه به سمت اتاق پسر ناشناس رفت و دستانش را درب اتاق کوبید 《<ت..و میای >》پسر ناشناس در جواب پدرش کاغذی از زیر در به بیردن هل داد 《<نه نمیام >》اقای گابریل لبخندی ساختگی زد 《<باشه مشکلی نیست فقط قرارمون یادت باشه >》اقای گابریل به سمت درب خردجی عمارت خرکت کرد 《<بچه ها بیاین بریم >》 کلویی با سرعت به سوی اقای گابریل رفت 《<مرینت و داداشی نمیان >》اقای گابریل لبخندی زد 《<نه نمیان بچه ها بیاین بریم >》اقای گابریل و خانم امیلی و کلویی و فیلیکس وارد ناشین سدند و به سمت دریا حرکت کردند .
______________________________________________
مرینت ارام و سلانه سلانه به سمت اتاق پسر ناشناس رفت و دستانش را به در کوبید 《<تو نرفتی ؟>》بعد از چند لحظه پسر ناشناس کاغذی را از پایین درب اتاق به سمت پاهای مرینت هل داد 《<نه ترفتم چطور >》 مرینت پس از خواندن کاغذ نگاهی به درب کرد 《<هیچی همینجوری گفتم شاید بخوای اسمتو بگی >》مرینت منتظر جواب پسر بود اما هیچ جوابی نداد مرینت ارام پشت به درب نشت به به درب تکیه داد او مزمئن بود صدای پسر ناشناس خیلی زیبا و پری گون است مانند ان چشمان زمردگونش و ان مو های شیرشکری و طلایی و اطلسی زیبایش و با ان پوست مرمرگونش حتما صدایی زیبا و پری گون دارد
____________________________________________________________________________________________مرینت ارام و سلانه سلانه به سمت کتابخانه ی عمارت رفت و درب کتابخانه را باز کرد و وارد ان شد او با چشمان ابی اطلسیش به کتاب ها چنگ میزد و یک کتاب با جلد سیاه و تصویر گل های زیبا عشقه چشم ان را گرف مرینت ان کتاب را برداشت و شروع بخواندنش کرد و هنگام خواندن فهمید ان کتاب دفترچه خاطرات فیلیکس است .او شروع به خواندن دفترچه خاطرات فیلیوس کرد .
______________________________________________
۲۲ /سپتامبر/۱۳۸۷
فیلیکس ارام از رو مبل بلند شد و سلانه سلانه به سمت اتاق ادرین رفت و درب انرا کوبید 《<برادر خوبی>》ادرین ارام درب اتاقش را باز کرد 《<چیکار داری؟>》فیلیکس ارام جواب برادش را داد《<زخم هات خوبه >》اشکی از شیشه چشمان ادرین سرازیر شد 《<بنظرت خوبم از اون اتفاقی که برام افتاد >》فیلیکس با حسی مملو از غم به برادش شیش ساله اش چشم دوخت 《<میدونم ببخشید >》.....
____________________________________________________________________________________________
خب تموم شد 😁
قراره شهید شم میدونم😁
فعلا تو خماری بمونید😌
بای بای💙💜