وبلاگ لیدی باگ

S2 p8

ب یکی از بزرگترین هتل های شهر رفتیم  
من : یه همچین جایی میخواین قایم شید ؟
جان : مگه ما رو میشناسن ک بخایم قایم شیم فقط بهشون گذارش دادن قاچاق انجام شده مارو ک نمیشناسن 
فقط باید اونجا دیده نشیم
من : اما گفتید مخیگاه
جان : مخفی هرجاس بجبز اونجا 
من : واقعا عجیبید 
چند نفر با رئیس رفتن داخل واسه ماهم اتاق گرفتن و کلید هارو بهمون دادن گفتن باید داخل هتل بمونیم و کار مشکوکی انجام ندیم 
از در که رفتم داخل یه سطل اب روم خالی شد و مثل موش اب کشیده شدم 
_ ای وای ببخشید شما اینجا بودید ! متاسفم ندیدمتون خیلی معذرت میخوام !
دستمو تو صورتم کشیدم و گفتم : مشکلی نیست
جان کتشو دراور روی شونم انداخت و گفت : تو برو داخل من واست لباس پیدا میکنم 
_ بازم ببخشید 
رفتم داخل هتل اتاقمو پیدا کردم و رفتم داخل و دوش گرفتم
لباسام کاملا خیس بودن و نمیشد بپوشم چون سرما میخوردم
با حوله روی تخت نشستم 
نگاهی به اتاق انداختم 
اینجا از جایی ک قبلا میموندم خیلی بهتره ای کاش اصلا از اینجا نریم 
تازه یخچالشم پره !
با صدای در از افکارم بیرون امدم رفتم سمت در یه گوشه رو باز کردم و نگاهی به بیرون کردم 
جان پشت در بود یه نایلن جلوم گرفت و گفت : بیا اینا رو بپوش 
ازش گرفتم و گفتم : ممنون 
درو بستم و رفتم داخل 
لباس ها رو در اوردم دیدم یه نیم تنه و شلوارک کوتاه داخلش بود 
چشام درشت شد و با خودم گفتم : الان واقعا اینا رو بپوشم !
چاره ای نداشتم پوشیدم کت جان رو برداشتم و رفتم سمت در باز کردم و رفتم بیرون جان هنوز اونجا بود 
من : اینا ... خیلی کوتاه نیستن 
جان : ببخشید فعلا فقط اینا رو پیدا کردم ولی هوا سرده باید لباس پیدا کنیم
من : فعلا همینا خوبه 
جان : بیا بریم داخل کافه یه چیزی بخوریم 
باهم رفتیم پایین 
گوشی جان زنگ خورد جواب داد و قیافش رفت توهم 
جان : باشه نزار بیان داخل
من : چی شده 
جان : هویت ایدن لو رفته خبرنگارا امدن اینجا 
من : یعنی فهمیدن بچه رییس جمهوره ؟
جان : اره باید زود خبر بدم از اینجا بریم تو اینجا بمون
من : باشه برو
یه گوشه منتظر موندم و جان رفت بقیه رو جمع کنه