وبلاگ لیدی باگ

سلام دوستان 

بفرمایید 

ببخشید این پارتای اول خسته کننده ان 

ولی قول میدم پارتای بعدی جالب تر میشه 

بعد از اون شبی که جنگل آبی رو کشف کرد ، مارینت هر شب به باغ میرفت و روی همون دیوار دنبال در مخفی میگشت . اما وقتی به آجر ها دست میزد هیچ اتفاقی نمی افتاد . انگار درب رو بسته بودن . بعد از اون شب حتی زن مرموز هم دیگه به عمارت رفت و آمدی نداشت . چه اتفاقی افتاده بود ؟ 
مارینت احساس عذاب وجدان داشت و درعین حال نگران بود چون به خودش قول داده بود که پسر رو نجات بده وحتی ازش خداحافظی هم نکرده بود . 
توی این مدت ، تقریبا به جز سر خدمتکار و خانم امیلی کسی داخل عمارت نبود و آقای کارل دیگه ماهی یبار هم برنمیگشت چون با فیلیکس از شهر و شاید حتی کشور خارج شده بودن و البته ، معلومه که آقای کارل تیز تر و باهوش تر از این حرفاست ...اون در اتاق فیلیکس رو قفل کرده بود و لای در رو با قیر پوشونده بود تا مبادا کسی واردش بشه . مارینت تقریبا هیچ کاری به جز گریه نمیتونست بکنه ، تا زمانی که فیلیکس برگرده . پس بانو امیلی تصمیم گرفت که اون رو به مهمونی های متعدد با اشراف زادگان لندن ببره . بانو امیلی میخواست که به مارینت خوش بگذره ، روحیه اش عوض بشه و کمی باهاش وقت بگذرونه .اما مارینت خیلی به این تفریحات علاقه نشون نمیداد و البته دست خودش هم نبود به خاطر بانو امیلی هم که شده تلاش میکرد تا حداقل بتونه کمی بیشتر صورت بدون احساس و چشم های گود رفتش رو خندون و شاد جلوه بده ، ولی اکثر اوقات چهره اش مثل کاغذ مچاله شده بود ، فقط چین و چروک میخورد . 
مارینت برای فیلیکس نامه مینوشت اما چشم هاش در انتظار گرفتن نامه ای در جواب نوشته هاش_ که حالا قطرشون به اندازه ی کتاب شده بود _ مثل رودخانه ها خشک میشدن .
همه ی روز ها تکراری بودن . انگار که یک صفحه کتاب رو برای برای بار هزارم بخونی . البته یکروز از یک کابوس تکراری بیدار شد و بعد از اون داخل توالت خون پیدا کرد . اونجا بود که برای اولین بار به یکی دیگه از حقایق این دنیا پی برد... "بلوغ"

خب خب خب 

دوستان 

پارت های اول بسیار خسته کنندس 

مقدمه ی داستانه این پارت ها 

ولی از پارت بعدی و بعد ترش قراره بهتر بشه 

پس منتظرش باشین 

فعلا ♡

دوستتون دارم^^