نوشته حکیمان

Harry Potter Harry Potter Harry Potter · 1402/06/13 21:10 · خواندن 2 دقیقه

 

من از دخت مهراب گریان شدم 

چو بر آتش تیز بریان شدم

 ستاره شب تیره یار منست

 من آنم که دریا  کنار منست

 به رنجی رسیدستم از خویشتن

 که بر من بگرید همه انجمن

         

                                    《فردوسی 》


 

نگار تو اینک بهار منست 

مر این پریان غمگسار منست 

        

                                  《 فردوسی 》


 

گفتیم که عقل 

از همه کاری به در می آید 

بی چاره فرو ماند 

چو به عشقش به سر افتاد 

                                    《سعدی 》

 


 

 

هر ساعتم اندرون بجوشد خون را 

واگاهی نیست مردم بیرون را 

  الا مگر آنکه روی لیلی دیدست 

داند که چه درد می‌کشد مجنون  را؟

    

                                  《سعدی 》

 


 

  کهن شود همه ی کس رابه روزگار ارادت

 مگر مرا که همان عشق اولست و زیادت

 گرم جواز نباشد به پیشگاه قبولت  

کجا روم که نمیرم بر آستان پرستش 

مرا به روز قیامت مگر حساب نباشد 

 که هجر و وصل تو دیدم چه جای موت و اعادت 

  شنیدمت که نظر می کني به حال ضعیفان

 تبم گرفت و دلم خوش به انتظار

 عیادت

                                     《سعدی 》

 


 

نمیدونم شما ادبیات تون خوبه یا نه متوجه میشین یا نه ..‌

ولی این جملات قشنگی هستن برای بیان احساسات 

خدانگهدار